همیشه عرفهای دست و پا گیری هست که با باورهای انسان(چه درست باشند و چه اشتباه)نمی سازند و آدم را در تنگنا قرار می دهند.
همین مراسمهای عروسی که آدمها چیزایی را برای خودشون واجب کردن که مستحب نیست.
مهریه انچنانی،عروسی همراه با گناه،جهیزیه آنچنانی و بدتر از همه رقصیدن زن در مجلسی که در آن نامحرم باشد یا نباشد
شاید خیلی از دخترها با هدف اینکه کسی آنها را ببیند تن به چنین گناهی بدهند ولی ما جاهایی که باید زمینه ساز برای ازدواج فرزندانمان شود بلا استفاده مانده شاید لازم باشد که تحصیل کرده هایمان کمی عمیقتر بیاندیشند و به این باور برسند که سنتهای روشنگرانه پیامبر(ص) را بار دیگر زنده کنند که ایشان چگونه جوانان را تشویق به ازدواج می کردند و زمینه را برای آنها فراهم می‌نمودند متاسفانه ما سلیقه شخصی خود را در هر امری وارد کردیم و حالا نتیجه ای است که می بینیم
آخرین نظرات